"သန့်ရှင်းသောလက်သုတ်ပုဝါမိန်းကလေး" အဖြစ်သတ်မှတ်ခံရဖို့ဘယ်လောက်ဆင်းရဲလဲ။ ဂျမေကာလက်ဆေးရည်သုံးစက်
သန့်စင်တဲ့လက်သုတ်ပုဝါကြောင့် Chen Li ကိုတွေ့ခဲ့တယ်။
အဲဒီတုန်းက တရားထိုင်တဲ့ အတန်းတက်နေတော့ လူ ၂၀၀ ဆံ့တဲ့ ဟောပြောပွဲခန်းမမှာ လူ ၇၀၊ ၈၀ လောက်ပဲရှိတယ်။
ခေါင်းငုံ့ပြီး ဖုန်းကို ဆော့ကစားရင်း နောက်ကျောကို နှိပ်လိုက်သည်နှင့် ခုန်လုမတတ် ဖြစ်သွားသည်။
သူမ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ Chen Li ၏ အမည်းရောင် အဝါရောင် အနက်ရောင် အဝါရောင် မျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူမ၏ အရေပြားမှာ အနည်းငယ် ကြမ်းတမ်းပြီး မှိုခေါင်းတစ်ခုရှိသည်။
ရှက်ရွံ့စွာနဲ့ သူက ကျွန်တော့်နားကို ကပ်လာပြီး “ပေါင်မုန့်တွေ ယူလာသလား။မင်းငါ့ကို တစ်အုပ်လောက် ချေးပေးနိုင်မလား"
သေးငယ်တဲ့မုန့်?သန့်ရှင်းရေး pads တွေကို "buns" လို့ ရည်ညွှန်းတဲ့ ချစ်စရာနည်းလမ်းကို ကြားရတာ ကြာပါပြီ။
အရမ်းပျော်သွားတယ်၊ ပြန်သွားတော့ ကျောင်းလွယ်အိတ်ထဲက သန့်ရှင်းရေးလက်သုတ်ပုဝါကို ထုတ်ပြီး စားပွဲပေါ်ကနေ သူ့ဆီ ပေးလိုက်တယ်။
အတန်းပြီးသောအခါ သူမသည် ကျွန်ုပ်အား WeChat တွင် ပေါင်းထည့်ရန် အတင်းအကြပ်ပြောပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ပေးမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ်တွေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလက်သုတ်ပုဝါကို ငှားပြီး ပြန်ပေးလိုက်တော့ အရမ်းစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရတယ်။
နောက်တတန်းမှာ တွေ့နိုင်သည်ဖြစ်စေ မတွေ့နိုင်ရင် ထပ်ပြောမယ်၊ လက်ဝှေ့ယမ်းပြီး ပြေပါတယ်လို့ ပြန်မပြောပါနဲ့၊ ပြန်မပေးပါနဲ့တော့။
ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ သူမကို မရိုက်နိုင်ဘဲ WeChat ကထွက်ပြီး ရက်အနည်းငယ်အကြာမှာ ပြန်လာတဲ့ သန့်စင်ရေးလက်သုတ်ပုဝါကို လက်ခံရရှိခဲ့ပါတယ်။
01
နောက်ထပ် အထင်ကြီးတာက ကော်ဖီဆိုင်နဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာပါ။
သူမသည် အမြဲတမ်း စိတ်ညစ်နေပုံရပြီး ရှက်ရွံ့မှုသည် သူမမျက်နှာတွင် မြင်နေရသည့် အမူအယာဆုံးဖြစ်သည်။
တခါတရံ အတန်းနောက်ကျပြီး ကော်ဖီဆိုင်မှာ သူမကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင် ထောင့်မှာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်နေတာ မြင်နေရတယ်။
ယေဘူယျအားဖြင့် တယောက်ကို တယောက်ထဲ မြင်ရင် သူတယောက်တည်းလို့ မထင်ဘူး။
ဒါပေမယ့် Chen Li က သူမတစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်ခံစားရတဲ့ ခံစားချက်ကို ပေးခဲ့တယ်။
ဒီအချိန်မှာ သူမမျက်လုံးတွေနဲ့ ပြန်ဆုံမိရင် သင်ဟာ စိတ်လိုလက်ရ သက်ပြင်းချပြီး သူမနဲ့လိုက်ဖို့ လမ်းလျှောက်သွားပါလိမ့်မယ်။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် သူ့ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူမ ရှက်ရွံ့ပြီး သူ့ထမင်းပန်းကန်ထဲမှာ မြုပ်သွားကာ ခဏတာ အကျပ်ရိုက်နေခဲ့တယ်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ် တွေးပြီး အမှားလုပ်မိမှာ ကြောက်တယ်။
သူမ၏ ထမင်းပန်းကန်သည် ကြီးမားသော ထမင်းဖြူတစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းအပြင် အစိမ်းရောင် ဟင်းသီးဟင်းရွက် အနည်းငယ်လည်း ရှိသည်။
သူ့မိသားစုက သာမာန်ပဲလို့ ယောင်ဝါးဝါးထင်နေခဲ့ပြီးမှ သူမ အရမ်းဆင်းရဲတာကို သိခဲ့တယ်။
အဲဒါကို အမေ့ကို ပြောပြပြီး အားလုံးကို မပြီးနိုင်လို့ အပိုဟင်းတစ်ခွက် ဝေမျှဖို့ ဖိတ်ခေါ်ရတာ အဆင်ပြေလားလို့ မေးတယ်။
အမေက ကင်မရာကို ခေါင်းခါပြတယ်- သူက မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောပါတယ်။
“ဒီလိုလူတွေရဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လေးစားမှုကို ထိခိုက်စေတယ်။မင်းဂရုမစိုက်ဘူး၊ မင်းဂရုမစိုက်ဘူး။"
ခေါင်းညိတ်ပြပေမယ့် မလွှတ်နိုင်သေးဘူး။
နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဝမှာ သူမကို ရေချိုးခန်းကနေ လှမ်းတွေ့လိုက်တယ်။
ကော်ဖီရောင် မျက်နှာသုတ်ပုဝါတစ်ထည်နှင့် ဆာလဖာဆပ်ပြာတုံးတစ်တုံးကို ဆောင်ထားသည့် မီးခိုးရောင်နက်အင်တုံတစ်ခု သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
တောက်ပတဲ့အရောင်တွေကို ပိုသုံးသင့်တယ်၊ တောက်ပတဲ့အရောင်တွေက ပိုတောက်ပပြီး ခါးပုံမပေါ်ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်ခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် ခက်ခဲတဲ့ဘဝမှာ နေရောင်လို တောက်ပပြီး ရွှင်လန်းတက်ကြွနေဖို့ သင်တောင်းဆိုလို့မရပါဘူး။
သူမ ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့ပြီး ကျွန်တော့်ကို တွေ့တော့ ခပ်ထိန်းကျောင်း ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော် ပြန်ပြုံးပြတယ်။
သူမပေးသောမှတ်စုသည် "သန့်ရှင်းသောလက်သုတ်ပုဝါ" တစ်မျိုးမျိုးဖြစ်သင့်သည်ဟု စိတ်ထဲတွင်တွေးလိုက်မိသောကြောင့် နာမည်ကိုထပ်မေးလိုက်မိသည်။
ဤနည်းဖြင့် တရားဝင် အသိအကျွမ်းဖြစ်လျှင်ပင်။
02
နောက်ကြောင်းပြန်အားဖြင့်၊ သူနှင့်ဆက်ဆံမှုတိုင်းသည် "ချေးငှားသောအရာများ" နှင့်ခွဲခြား၍မရပေ။
ရွေးချယ်ခံသင်တန်းအတွက် ဖတ်စာအုပ်များ၊ CET-4 နှင့် CET-6 စာမေးပွဲများအတွက် နားကြပ်များ၊ စာမေးပွဲများအတွက် ငွေကြေးဂဏန်းတွက်စက်များ၊ ID ဓာတ်ပုံရိုက်သည့်အခါ တရားဝင်၀တ်စားဆင်ယင်မှုအထိ... သူမ ကျွန်မဆီ လာသရွေ့ Tongtong နှင့် သဘောတူပါသည်။
တုံ့ဆိုင်းခြင်း သို့မဟုတ် စိတ်မရှည်ခြင်း မရှိပါ။ကိုယ်တိုင်သုံးချင်ရင်တောင် သူ့ဆီက အရင်ချေးပြီး အခန်းဖော်ဆီက ချေးတယ်။
ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ရှက်ရွံ့တဲ့အကြည့်တွေကြောင့် အမြဲလိုလို တုန်လှုပ်နေခဲ့ပါတယ်။
သူမသည် အလွန်အကဲဆတ်သောသူတစ်ယောက်ဖြစ်သောကြောင့် သူမကို အလွန်သတိထားပါ၊ သူမမျက်နှာတွင် ရှက်ရွံ့သောအမူအရာတစ်ခုကို မြင်လိုက်ရမှာကို ငါတကယ် မမြင်ချင်ပါ။
ယင်းက "Fang Siqi's Paradise of First Love" တွင် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူ Lam Yihan က ကျွန်ုပ်အား ခံစားရစေသည်။
အကြောင်းပြချက်မရှိ ရှက်လည်းရှက်၊ ကောင်းတဲ့ဘဝအတွက် ရှက်တယ်။
သူက WeChat မှာ ပထမဆုံးမေးတယ်၊ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အိပ်ဆောင်တံခါးကို သေချာခေါက်တယ်။ကျွန်မ သူ့ကို ဝင်ခွင့်ပေးလိုက်ပေမယ့် သူမ မလိုလားတာကြောင့် သူမအဝတ်အစားတွေ လိမ်ပြီး သနားစရာကောင်းတဲ့ပုံပေါ်ပြီး တံခါးဝမှာ ကျွန်မကို စောင့်နေပါတယ်။
ပစ္စည်းတွေ ရှာပြီး သူ့ဆီ လာပေးရင်း အလုပ်ရှုပ်နေတော့ သူမက ကျေးဇူးတင်တယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်… ပြီးတော့ ပစ္စည်းတွေကို ပွေ့ဖက်ပြီး ပြေးထွက်သွားတယ်။
အခန်းဖော်က သူမဟာ ခါးသီးတဲ့ ဒရာမာဇာတ်လမ်းတွဲထဲက မင်းသမီးနဲ့တူတယ်လို့ တစ်ကြိမ်ထက်ပိုပြီး ပြောတာကို ကြားဖူးတယ်။
ငယ်ငယ်ကကြည့်ဖူးတဲ့ “Warm Spring” ဒရာမာဇာတ်ကားထဲမှာ ကျေးလက်က အဖိုးအိုက မွေးစားခဲ့တဲ့ ပန်းသေးသေးလေးကို ပြန်သတိရမိတယ်။
စိတ်ထဲမှာ အဲဒီလို တွေးနေပေမယ့် ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောခဲ့ဖူးသလို နောက်ကွယ်မှာ စကားပြောရတာ အမြဲတမ်း ဆိုးပါတယ်။
တစ်နေ့ အတန်းတက်ဖို့ ကျွန်တော့် Laptop ကို ကွန်ပျူတာခန်းထဲ ယူသွားတယ်။ဆရာသည် ကျွန်ုပ်တို့ယူဆောင်လာသော ကွန်ပျူတာတွင် SPSS ဆော့ဖ်ဝဲကို ထည့်သွင်းရန်နှင့် အတန်းပြီးပါက လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်အတွက် အိမ်စာများကို ထားခဲ့ရန် ဆရာက တောင်းဆိုခဲ့သည်။
သူက မျက်လုံးပြူးပြီး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ပြောတယ်- သူတို့အားလုံးက ကောလိပ်ကျောင်းသားတွေဖြစ်ပြီး ကွန်ပျူတာမရှိရင် ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။
ကီးဘုတ်ပေါ် ချိတ်ဆွဲထားသော ကျွန်တော့်လက်သည် ရုတ်တရက် အေးခဲသွားသည်- တစ်စုံတစ်ယောက်မှ မလုပ်ခဲ့ပါ။
ဂဏန်းတွက်စက်တောင်မရှိသော Chen Li သည် ကွန်ပြူတာတစ်လုံးဝယ်ရန် ပိုက်ဆံဘယ်လိုရနိုင်မလဲ။
သေချာပါတယ်၊ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူက ကျွန်တော့်ဆီကနေ ကွန်ပြူတာတစ်လုံး ငှားလာတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကွန်ပြူတာအဖြစ် အသုံးများတဲ့ တစ်ခုခုကို ငှားဖို့က တကယ်ကို အဆင်မပြေပါဘူး။
ကျွန်တော် သူမကို အကြိမ်ကြိမ် ငြင်းဆိုခဲ့ပြီး သူမ လက်ကို ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာ ပွတ်သပ်ကာ ပြောသည်- ရပါတယ်၊ ရပါတယ်… ငါ… တခြားတစ်ယောက်ယောက်ကို ရှာလိုက်မယ်…
ထိုအချိန်မှစ၍ သူသည် ကျွန်ုပ်ထံ မကြာခဏဆိုသလို ပစ္စည်းများကို ချေးငှားရန် လာခဲ့သည်။
ကျွန်တော် သူမကို ကြည့်ပြီး ရုတ်တရက် ငိုချင်လာကာ ဘာကြောင့်မှန်းတောင် မသိ။
အမှန်တော့ နှပ်ချေးနဲ့ မျက်ရည်တွေ တမျက်နှာလုံး ငိုပြီး အမေ့ကို ခေါ်သွားတယ်။
သူမသည် သိမ်မွေ့လွန်းသည်။ငါသူမကိုနာကျင်စေနိုင်သည်။ဒါပေမယ့် ငါတကယ်အမှားမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။
တခြားသူတွေကို ကူညီတာက ပျော်ရွှင်စရာတစ်ခုပါ၊ ဒါပေမယ့် ချန်လီကို ရိုးသားစွာ ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျွန်တော် မပျော်သလို နာကျင်မှုတောင် ခံစားရပါတယ်။ ဂျမေကာလက်သုတ်ပုဝါ စက်ပစ္စည်းတွေ၊
03
အခန်းဖော်က သူနဲ့ ကျွန်တော် အဆက်အသွယ် အားနည်းတာကို မြင်တော့ သူက ကျွန်တော့်ဆီလာပြီး မေးတယ်- သူ့လက်တွေ ခြေတွေ သိပ်မသန့်တာ သိလား?
လည်း??
သူမသည် ကုလားထိုင်ကို ဆွဲတင်ကာ ထိုင်ကာ ကုလားထိုင်၏ နောက်ကျောကို ပွေ့ဖက်ကာ “တကယ် မြင်ဖူးတယ်။သူမသည် အခြားအဆောင်တစ်ခု၏ တံခါးဝတွင် ဆွဲထားသော ယူဆောင်သွားသည့် ပစ္စည်းကို ခိုးယူသွားခဲ့သည်။
ဒီစကားကိုကြားတော့ လန့်သွားပြီး လက်ကိုဝှေ့ယမ်းပြီး ငြင်းလိုက်တယ်။သူမဒီလိုမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်မယုံဘူး။
အခန်းဖော်က “တကယ်တော့ နောက်အိပ်ခန်းက ယူဆောင်သွားတဲ့ ပစ္စည်း ပျောက်သွားတယ်၊ ဒေါသထွက်လွန်းလို့ ကျိန်ဆဲခဲ့တယ်။မမျှော်လင့်ထားပါဘူး၊ တော်တော်ရိုးသားပုံရတယ်။
ခုတော့ ပြောစရာမရှိတော့ဘူး ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပြီး ဘာတွေတွေးနေမှန်းမသိဘူး။
အဝတ်လျှော်ခန်းထဲမှာ သူမကို အဝတ်လျှော်ဆပ်ပြာကို ကမန်းကတန်း သွန်လိုက်တဲ့အခါ ခဏခဏတွေ့ဖူးတာကို သတိရမိတယ်၊ အကြိမ်တိုင်း ပုလင်းက မတူသလိုပဲ။
ကျွန်တော် ခဏလောက် နှုတ်ဆိတ်နေပြီး အခန်းဖော်- ဒီအကြောင်းကို တခြားတစ်ယောက်ယောက် သိလားလို့ မေးတယ်။အကြိမ်များစွာ?
သူမ က မဟုတ်ဘူး ၊ သူမ ဟာ အဲ့ဒီ အချိန် မှာ မြင်တဲ့ သူ တစ်ဦး တည်း ပဲ ၊ သူမ က တခြား သူကို မပြောခဲ့ ပါဘူး ။သူမသည် တစ်ကြိမ်သာမြင်ဖူးပြီး မည်သူ့ကိုမှ ဆုံးရှုံးသွားသည်ကိုလည်း တစ်ခါမျှ မကြားဖူးပေ။
ကျွန်တော် ရုတ်တရက် သက်ပြင်းချပြီး အခန်းဖော်နဲ့ ဆွေးနွေးခဲ့တယ်- ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောနဲ့။ ဂျမေကာ လက်သုတ်ပုဝါ စက်ယန္တရား
ဖော်ထုတ်ပြီး သတင်းပို့ရင် သူဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ တွေးကြည့်လို့တောင် မရဘူး။
04
ကျွန်တော် ဂျူနီယာနှစ်နဲ့ အကြီးတန်းနှစ် နီးလာချိန်မှာတော့ သူမနဲ့ တကယ်ကို သူငယ်ချင်းဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
နှစ်နှစ်ကျော် အလုပ်-စာကျက်၊ အချိန်ပိုင်းအလုပ်တွေအပြင် ပိုက်ဆံတွေ အဆက်မပြတ် စုဆောင်းပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ သူမဟာ ကွန်ပျူတာတစ်လုံးဝယ်ပြီး ကောင်းကောင်းစားဖို့ ပိုက်ဆံအလုံအလောက် စုဆောင်းခဲ့ပါတယ်။
သူမသည် ဤမျှလောက် လိမ်ပုံမပေါ်ဘဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင် အရောင်ပိုရှိသည်။
သူ့မျက်နှာမှာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနည်းတာကို ကျွန်တော်မြင်ပြီး သူမမျက်နှာမှာ ပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့်ဆီ လှမ်းလာခဲ့တယ်။
သူမက “အလယ်တန်းကျောင်းတုန်းက အတန်းဖော် အမျိုးသမီးတော်တော်များများက အဒေါ်မျက်နှာသုတ်ပုဝါဝယ်ချင်တာကြောင့် ဗိုက်ဆာသွားတယ်။တစ်စုံတစ်ယောက်သည် ဓမ္မတာလာချိန်နှင့် အစားအသောက်များကြားတွင် ရွေးချယ်ရမည်ဟု စိတ်ကူးရခက်သော်လည်း ၎င်းမှာ တကယ့်အရာဖြစ်သည်။” ဂျမေကာလက်သုတ်ပုဝါ စက်ယန္တရား
သူမသည် Jiangxi ပြည်နယ်ရှိ ဆင်းရဲတွင်းနက်သော ခရိုင်တစ်ခုတွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။တောင်တွေက ရွာတစ်ရွာလုံးနဲ့ အဲဒီနားက လူတွေ ပိတ်မိနေတယ်။
အလယ်တန်းကျောင်းမတက်ခင်က တောင်ပေါ်ကနေ တစ်ခါမှ မထွက်ဖူးပေမယ့် ကျောင်းတက်ဖို့အတွက် တောင်ပေါ်တက်ပြီး မြို့ထဲကို သုံးနာရီလောက် လမ်းလျှောက်ရပါတယ်။
ကိုးနှစ်မသင်မနေရပညာရေးသည် ခေတ်စားလာသော်လည်း အိမ်တွင် စိုက်ပျိုးခြင်းသည် စားရလောက်အောင်ပင်ဖြစ်သော်လည်း စာဖတ်ခြင်းသည် အချိန်ကုန်ပြီး စျေးကြီးသည်။လူတိုင်းက ကိုယ့်သားသမီးတွေကို ကျောင်းတက်ခွင့်မပေးဘူး။သူမသည် ကောင်းမွန်သောအဆင့်များကို အားကိုးကာ ခက်ခက်ခဲခဲအနိုင်ရခဲ့ပြီး "အနာဂတ်တွင် ပြန်ဆပ်မည်ဟု ကတိပြုပါသည်။"
ကျွန်တော် များသောအားဖြင့် ကျောင်းအိပ်ဆောင်ရဲ့ Datong Pu မှာနေပြီး မိသားစုက တစ်ပတ်စာအတွက် ယွမ် ၂၀ ပေးတယ်။ကော်ဖီဆိုင်မှာ ထမင်းဖြူပဲ စားနိုင်တယ်၊ အိမ်က ယူလာတဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခြောက် ဒါမှမဟုတ် ငရုတ်ဆီတွေလည်း ရှိတယ်။မနက်စာ မုန့်နှစ်လုံး၊ နေ့လယ်စာနဲ့ ညစာအတွက် ထမင်းဖြူတစ်ယွမ်၊ စုစုပေါင်း သုံးယွမ်၊ ဟင်းတစ်နပ်က သုံးနှစ်ကြာတယ်။
စက္ကူသုတ်ပဝါနှင့် စာရေးကိရိယာများသည် လိုအပ်သော အသုံးစရိတ်များတွင် မပါဝင်ပါ။၎င်းတို့ကိုဝယ်ရန်၊ သင်သည် ၎င်းတို့ကို ဗိုက်ဆာသောအခါမှသာ ကယ်တင်နိုင်သည်။သန့်ရှင်းရေးလက်သုတ်ပုဝါအတွက်လည်း အလားတူပါပဲ။လစဉ် စားသောက်စရိတ် ယွမ် 80 မှ သန့်ရှင်းသော လက်သုတ်ပုဝါများ ဝယ်ရန် ငွေစုစုရန် မလွယ်ကူပါ။
“အစတုန်းကတော့ ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ အစာတိုင်းစားချင်နေတော့ ပိုက်ဆံလည်း မစုနိုင်တော့ဘူး။တစ်ရှူးစက္ကူပေါ်တင်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ၀တ်ထားပေမယ့် သွေးတွေက နေရာအနှံ့ ရွှဲနေသေးပြီး အတန်းဖော် အမျိုးသားတွေက နောက်ကနေ ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ရယ်ကြတယ်။ငါငိုတယ်- ဘာလို့ဒီလောက်နာကျင်ရတာလဲ။” ဂျမေကာလက်သုတ်ပဝါ စက်ယန္တရား
နောက်ပိုင်းတွင် သူမ၏ ဆရာမ အမျိုးသမီး တစ်ဦးက သူမ၏ သန့်ရှင်းရေး လက်သုတ်ပုဝါများကို လစဉ် ဝယ်ယူခဲ့သည်။ဆရာမက သူ့ခေါင်းကို ထိချင်တယ်၊ စကားများများပြော၊ နှစ်သိမ့်ပေးချင်ပေမယ့် သူဘယ်လိုပြောရမှန်းကို မသိတာကြောင့် “ဖတ်ပါ ခက်ခက်ခဲခဲဖတ်ပါ” လို့ ပြောရပါမယ်။”
“ကျွန်မက အစာအိမ်နဲ့ လိုအပ်ချက်တချို့ကြား ခက်ခဲတဲ့ ရွေးချယ်မှုတစ်ခုကို အမြဲလုပ်နေပါတယ်။အလယ်တန်းကျောင်းသည် သန့်ရှင်းရေးသုံးပစ္စည်းများ၊ အထက်တန်းကျောင်းသည် ဖြည့်စွက်စာအုပ်များကို သင်ကြားပေးနေပြီး ကောလိပ်သည် စက်ကိရိယာ အမျိုးမျိုးရှိသည်။ရှက်ရွံ့မှုနှင့် ဆာလောင်မှုတို့သည် နှစ်များတစ်လျှောက် ကျွန်တော်ခံစားခဲ့ရသည့် အပြင်းထန်ဆုံးခံစားချက်များဖြစ်သည်။ငါဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲမသိဘူး၊ နှစ်ပေါင်းများစွာ၊ ဒီလောက်အများကြီး။ဆရာမက ဖတ်ကြည့်၊ အားလုံး အဆင်ပြေသွားမှာပါလို့ ပြောတာကို သတိရမိပါတယ်။”
“မင်းသိပါတယ်၊ နံဘေးက အိပ်ဆောင်တံခါးမှာ တွဲလောင်းတစ်ထည် ချိတ်ဆွဲထားလို့ အနံ့ရလိုက်တာ။ကော်ဖီဆိုင်မှာ ထမင်းစားပြီးရင်တောင် ဗိုက်ဆာနေသေးတယ်။ငါဘာလို့ စိတ်ညစ်နေသေးတာလဲလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။နှစ်အတော်ကြာအောင် ဖတ်ပြီးရင် တော်တော်ကြာအောင် ခံစားခဲ့ရတယ်။ဒီပစ္စည်းကို ခိုးယူလိုက်၊ တကယ်ခိုးပြီး အိပ်ဆောင်ထဲမှာ ပုန်းပြီး နည်းနည်းချင်း စားလိုက်၊ စားပြီးရင် အရသာရှိပုံမပေါ်ဘူး ထင်ပါတယ်။ဒါပဲ ငါ ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်။.ဂျမေကာ သန့်ရှင်းရေး လက်သုတ်ပဝါ စက်ပစ္စည်း
တင်ချိန်- သြဂုတ်-၁၂-၂၀၂၂